Yarım kalmış işler gönüllü zanaatkarları, ailelerin sevdiklerinin el işlerini bitirmelerine yardımcı oluyor : Shots

Halı küçük, kilim diyebileceğiniz bir şey. Kırmızı ve mavi renkli karmaşık bir desen, altın rengi bir arka plandan çıkar.

Donna Savastio bu halıyı yaklaşık beş yıl önce kız kardeşine hediye olarak yapmaya başladı. Yün şeritleri kesmek ve bunları binlerce küçük, sıkı ilmek yapmak için keten bir tuvalden çekmek için 100 saatten fazla yatırım yaptı. Savastio bir sanatçı. Halı kancası onun sığınağıydı.

Savastio, Framingham, Massachusetts’teki evinde çok fazla zaman geçirdiği halıya bakarak, “İstersen burada saatlerce oturabilirsin,” dedi. “Yani, vay canına, ama onu seviyorum.”

Savastio yapamayana kadar takılmaya devam etti. Bir donanma sınırında sadece birkaç tamamlanmamış sıra bıraktı.

Halı, hastalığının ilerleyişini gösteriyor: Alzheimer. Savastio için bunun bir etkisi, halı asmanın gerektirdiği kesin adımları artık takip edememesidir. Bir bölümde, tekrar eden ince kırmızı parşömenler katı renk bloklarına dönüşüyor. Son halkalar gevşek ve bükülmüş olarak sallanır.

Savastio’nun kocası John Shambroom, halının asla bitmeyeceğini varsayarak bir yılı aşkın bir süre önce halıyı kaldırdı. Ancak gri bir Nisan sabahı, çiftin hiç tanışmadığı halı fahişesi Jan Rohwetter, Savastio’nun hazinesini toplamak ve tamamlamak için gönüllü oldu.

Shambroom başını sallayarak, “Bunu yapmayı göze aldığın en harika şey bu,” dedi. Savastio, “Sen bir nimetsin,” dedi.

Bu, Rohwetter’ın ilk görevidir. Yarım kalmış işler, gönüllü örgü örücüleri, yorgancılar ve diğer zanaatkarları, bir kişi öldüğünde veya sakat kaldığında yarım kalan projelerle eşleştiren bir program. Uzun süredir arkadaş olan ve örgü ören iki kişinin, Masey Kaplan ve Jen Simonic’in buluşu.

Ağustos 2022’de her iki kadın da kısa süre önce başka bir yardım talebi aldıklarında annelerini kaybeden arkadaşları için projelerini tamamlamıştı. Simonic ve Kaplan, yardım sunan bir ağ bulacaklarını varsayarak internete baktılar.

Simonic, “Bu dünyanın bir yerinde oluyor olmalı,” dediğini hatırlıyor. “Ve olmadığında, olması gerektiğini düşünüyorsun.”

‘Onları öylece atmayacaktım’

10 ay önce programı başlattıklarından beri Loose Ends, 600’den fazla bitmemiş battaniye, duvar halısı, eldiven, yorgan ve altlığı, bunları tamamlayabilecek ustalarla eşleştirdi.

Diane Pullen’ın annesi öldüğünde bir kazak bırakmıştı. Pullen’in üniversite yaşındaki kızı bitirmesi için ona yalvardı. Denedi ama model çok karmaşıktı. Bunun yerine Pullen, süveteri örmeyi bitiren kadın için (Çikolatalı Ölüm pastası) pişirdi.

Liz Higgins’in annesinin birçok yeteneği vardı; örgü bunlardan sadece biriydi. Neredeyse tamamlanmış bir mor süveter, öldükten sonra en az beş yıl boyunca örgü sepetinde kaldı.

Marcia Harris, annesinin 1948’de Harris’in babası için başlattığı baklava desenli çoraplar verdi. Harris’in annesi bir aile kurmaya başladığında bunlar terk edildi. Hâlâ makaraya sarılı olan burun ipliğinin fiyat etiketi 15 senti gösteriyor.

Harris, “Bu çoraplar annemle birlikte eyaletler arasında birçok hareket yaptı” dedi. “Onları öylece dışarı atmayacaktım.”

Harris ve kardeşleri gibi, pek çok aile sevdikleri birinin yarım kalmış işini bırakmak istemez, ancak Loose Ends’ten önce projeyi tamamlamanın bir yolu yoktu.

Şimdiye kadar, Loose Ends projelerden çok daha fazla gönüllünün ilgisini çekti. Kaplan, 42 ülkede “değişen derecelerde sabırla bekleyen” 9.100 katılımcı olduğunu söyledi.

İlgi patlaması grubun kurucularını hayrete düşürdü. Vergiden muaf bir kuruluş olmak için başvuruda bulundular, böylece para toplayabilir ve idari yardım alabilirler. Bir de kurul oluşturdular. Ancak Kaplan ve Simonic hala tüm eşleştirmeyi yapıyor. Bu, her gün verileri filtrelemek, her proje için doğru uzmanlığa ve ilgiye sahip en yakın kişiyi aramak için saatler harcamak anlamına gelir.

Simonic, “‘Bana 22 metrelik bir battaniye verin’ diyenler var ve ‘Ben çoraptan daha büyük bir şey yapmam’ diyenler var.” dedi. “Yani, ben ve Masey kör olana kadar elektronik tablolara bakıyoruz.”

Neredeyse bitmiş halı için Savastio-Rohwetter maçı özellikle iyi bir uyum oldu.

‘Her döngü aşkla oldu’

Rohwetter halıyı almaya geldiğinde, yakın zamanda hem anne babasını hem de annesini uzun bir demans nöbetinden sonra kaybettiğini paylaştı.

“Bu, annem için yapmayı çok isteyeceğim bir şey” dedi. “Bu yüzden buradayım.”

Savastio’nun zanaat odası erzakla doluydu ama Rohwetter bordürle eşleşen lacivert bir yün bulamadı. Bu yüzden, orijinal gölgeye olabildiğince yaklaşana kadar deney yapacağını söyleyerek bir kumaş örneği topladı.

Loose Ends bitiricileri tipik olarak orijinal yaratıcının durduğu noktayı işaretler ve yeni bir eller devraldı. Farklı renkte tek bir dikiş, ışıltılı bir şey veya tığ işi küçük bir kalp olabilir.

Rohwetter, Savastio’ya, Rohwetter’ın Savastio’nun halısındaki geçişi belirtmek için devreye sokabileceği duygusal bir şey olan bir kumaş parçası olup olmadığını sordu. Kadınlar Savastio’nun dolabını açtılar: Püsküllü ipeksi bir fular ümit verici görünüyordu.

Rohwetter, “Yapabileceğim şey, kesmek yerine biraz püskül alabilirdim,” dedi. “Böylece atkıyı hâlâ takabilirsin.”

Savastio, “Harika, bayıldım,” dedi. “Dürüst olmak gerekirse bu isteyebileceğimden daha fazlası.”

Rohwetter halıyı, fazladan yünü ve kenarlar için bantı topladı ve birkaç hafta içinde iletişime geçeceğine söz vererek yaklaşık bir saatlik araba yolculuğuyla eve gitti.

Loose Ends’in kurucuları Simonic ve Kaplan bu etkileşimleri nadiren görüyorlar, ancak hikayeleri özümsüyorlar.

Kaplan, siyasete, dine veya diğer bazen bölücü kimliklere aldırmadan, “Şimdiye kadar benim için en tatmin edici şey, yabancıların birbirleriyle ilgilenmesini izlemek oldu” dedi. “Rahatlık getirmek için ortak bir arzu aracılığıyla insani düzeyde ilişki kurmak için bir fırsat.”

Halıyı aldıktan bir ay sonra Rohwetter parlak kağıda sarılmış, saten fiyonkla bağlanmış büyük bir paketle geri geldi.

Savastio, kocasının yardımıyla kağıdı yırttı ve halıyı çıkardı. “Aman Tanrım, muhteşem,” dedi Savastio, ellerini göğsüne dayadı.

Rohwetter, Savastio’nun yapamadığı şeyi kendi ellerinin bitirdiği yerleri işaretleyen, eski eşarp püskülleri olan üç gümüşi ilmeği işaret etti.

Rohwetter, Savastio’ya “Her döngü sevgiyle ve seni ve annemi düşünerek oldu,” dedi.

Sarılmalar ve bolca gülümsemeler vardı. Savastio’nun kocası Shambroom, “Bu tamamen iyi bir şey,” dedi, “özellikle de bu günlerde.”

“Evet,” diye başını salladı Rohwetter. “Bugünlerde saf, kalpten saf bir şey yapabilmek oldukça güzel.”

Savastio, hediyeyi planlandığı gibi kız kardeşine teslim etmeden önce biraz tadını çıkaracağını söyledi.

Bu hikaye yapımcılığını üstlendi WBUR.