İlaç şirketi Eli Lilly & Co. tarafından yapılan deneysel bir Alzheimer ilacıyla ilgili geniş bir araştırma, dejeneratif beyin hastalığının kötüleşmesini yavaşlatıyor gibi görünüyor.
Darron Cummings/AP
başlığı gizle
altyazı değiştir
Darron Cummings/AP
İlaç şirketi Eli Lilly & Co. tarafından yapılan deneysel bir Alzheimer ilacıyla ilgili geniş bir araştırma, dejeneratif beyin hastalığının kötüleşmesini yavaşlatıyor gibi görünüyor.
Darron Cummings/AP
Alzheimer’ın erken evrelerindeki hastalar yakında hafıza ve düşünce kaybını önlemek için yeni bir seçeneğe sahip olabilir.
Bilim adamları, 1.700’den fazla kişi üzerinde yapılan bir çalışmada, deneysel ilaç donanemab’ın Alzheimer’ın ilerlemesini yaklaşık %35 oranında yavaşlattığını buldu. bildirildi Amsterdam’daki Alzheimer Derneği Uluslararası Konferansı’nda.
Sonuç, yayınlanan dergide aynı anda JAMA, donanemab’ın en az ilerlemeyi yaklaşık %27 oranında azalttığı bulunan yeni onaylanmış ilaç Leqembi (lecanemab) kadar etkili olduğunu ileri sürmektedir.
“Bu, hastalığı değiştiren bir ilaç için bir Alzheimer denemesinde şimdiye kadar görülen en büyük etkidir” diyor. Daniel Skrovonskydonanemab yapan Eli Lilly’de araştırma ve geliştirme müdürü.
Şirket, sonuçları Gıda ve İlaç Dairesi’ne sundu ve yıl sonuna kadar bir karar bekliyor.
Ancak uzmanlar, donanemab’ın tedavi olmadığı ve faydasının, hafıza ve düşünce kaybında yalnızca yaklaşık yedi aylık bir gecikme olduğu konusunda uyarıyor.
“Bunun insanlar için bir fark yaratacağını düşünüyorum” diyor Dr. Reisa SperlingBoston’daki Brigham ve Kadın Hastanesi’ndeki Alzheimer Araştırma ve Tedavi Merkezi’ni yöneten Dr. “Ama daha iyisini yapmalıyız.”
Erken tedavi anahtardır
Donanemab, Leqembi gibi bir monoklonal antikor beyinden beta-amiloid adı verilen bir maddeyi çıkarmak için tasarlandı. Beta-amiloid, Alzheimer hastalarının beyinlerinde yapışkan plaklar oluşturma eğilimindedir.
Donanemab çalışması, beyin taramaları erken Alzheimer ile ilişkili plaklar ve diğer değişiklikler gösteren insanlara odaklandı. Sadece hafif bilişsel semptomları vardı.
Ancak bu grup içinde bile, hastalığı daha ilerlemiş olan kişiler ilaçtan daha az fayda gördü.
Skrovonsky, “Gördüğümüz şey, bu hastalığı daha önce yakalarsanız, hastalığın ilerlemesini yavaşlatma yeteneğinin en güçlü olduğudur.” Diyor.
Çalışma ayrıca hastaların ömür boyu aylık intravenöz donanemab infüzyonlarına ihtiyaç duymayabileceğini düşündürmektedir.
Genellikle bir yıl içinde beyinlerindeki plaklar büyük ölçüde ortadan kalktıktan sonra hastalar ilacı bıraktı. Plaklar 18 aylık çalışma sırasında tekrar ortaya çıkmadı ve hafıza ve düşünmeye olan faydası devam etti.
Bu, donanemab’a sürekli tedavi gerektiren Leqembi’ye karşı bir avantaj sağlıyor gibi görünüyor. Ancak, donanemab’ın faydalarının tedavi bittikten sonra yıllarca devam edip etmeyeceği hala net değil.
Sperling, “Gelecekte plağı yıktığımız bu başlangıç aşamasına sahip olacağımızı ve ardından idame tedavisine sahip olacağımızı düşünüyorum” diyor.
Hem donanemab hem de Leqembi, beyinde tehlikeli şişmeye veya kanamaya neden olabilir.
Donanemab çalışmasında, beyin taramaları hastaların yaklaşık %25’inde bu yan etkiyi ortaya çıkardı. Yaklaşık% 6’sında baş ağrısı, mide bulantısı ve kafa karışıklığı gibi semptomlar vardı. Üç hasta öldü.
Alzheimer tedavisinde yeni bir dönem mi?
Hem donanemab hem de Leqembi ile elde edilen sonuçlar, amiloidin beyinden çıkarılmasının Alzheimer’ı yavaşlatabileceğine dair güçlü kanıtlar sağlıyor. Amiloid hipotezi olarak bilinen bu yaklaşım, düzinelerce başka amiloid ilacının hastalara yardımcı olmayı başaramamasının ardından şüpheye düşmüştü.
Sperling, son başarının bir nedeninin daha önceki tedavi olduğunu söylüyor. Araştırmacılar, Alzheimer’dan önemli ölçüde beyin hasarı almış hastaları tedavi etmek yerine, beyinleri nispeten sağlıklı olan insanlara odaklandı.
Sperling, diğer bir faktörün de araştırmacıların tedaviye yaklaşma şekli olduğunu söylüyor.
Amiloidi beyinde çok düşük seviyelere hızla düşüren “Dozlama konusunda daha agresif olmayı öğrendik” diyor.
Ancak bilim adamları hala hangi amiloid formlarının en iyi hedefi sunduğundan emin değiller.
Tek amiloid molekülleri zararsız görünmektedir. Ancak bilim adamları, bu moleküllerin bir araya toplanmaya başladıklarında zehirli formlar alabileceklerini öğrendiler. Sonunda, bu kümeler beyin hücreleri arasındaki plaklara dönüşür.
Sperling, “Alanımızda 30 yıldır soruna plakların kendisinin neden olup olmadığı konusunda bir tartışma var” diyor. Ve donanemab ve leqembi ile elde edilen sonuçların bu tartışmayı bitirmesi pek olası değil.
Donanemab özellikle plakları hedeflemek için tasarlanmıştır. Leqembi, plakları da ortadan kaldırsa da, diğer amiloid formlarını hedeflemek üzere tasarlanmıştır.
Yine de her iki ilacın da erken Alzheimer hastalarında hafıza ve düşünce kaybını yavaşlattığı görülüyor.
A çalışmak Sperling, beyinlerinde hala çok az plak bulunan insanları tedavi ederek amiloid sorusunun yanıtlanmasına yardımcı olabilir.
Sperling, “Bu aşamada bile fayda görürsek,” diyor, “bunun hafızayı ve düşünmeyi aşındıran sadece plak olmadığı” söylenebilir.
Kaynak : https://www.npr.org/sections/health-shots/2023/07/17/1188075646/donanemab-experimental-alzheimers-drug-outperforms-lecanemab-leqembi”>Source link